يك روزهايي هستند كه هر چه اينجا بشيني و اين صفحات لعنتي را رفرش كني نمي گذرند. يك روزهايي هستند كه فاصله دو قدمي پشت اين ميز تا تخت من توي خانه، هزاران كيلومتر است و زمان لازم براي گذشتن اين يك ساعت باقيمانده از ساعت كاري هزاران سال. يك روزهاي نكبتي هم هستند
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر