۱۳۸۸ بهمن ۵, دوشنبه

گيجي

در وصف گيجي اينجانب همين بس كه امروز صبح دو ساعت دنبال گواهينامه ام و مدارك ماشين گشتم، بعد پيداشون كردم و با سوئيچ ماشين برشون داشتم. بعد طبق عادت هميشه اومدم سركار. رسيدم دم شركت فكر كردم كه كجا پارك كنم. ديدم كه "طبق عادت هميشه" يعني با آژانس. يعني با اعتماد به نفس با سوييچ اومدم پايين و از آژانس دم خونه ماشين گرفته بودم و اومده بودم سركار. ماشين رو خونه جا گذاشته بودم J

البته اينجانب علاوه بر سابقه جا گذاشتن حداقل دو سه تيكه وسيله در منزل اقوام و دوستان، سوابق متعددي از جا گذاشتن كيف يا كوله پشتي خود در مدرسه را نيز دارا مي باشم. اما جا گذاشتن ماشين مهمترين دستاوردم در اين حوزه بوده است.

۱۳۸۸ دی ۲۸, دوشنبه

پذيرش

خيلي تلاش مي كنم كه بفهمم كه شايد راه هاي ديگري براي زندگي كردن، لذت بردن از زندگي، رشد كردن و شاد بودن هست كه شبيه راه من نيستن. تلاش مي كنم بپذيرم كه آدم هايي كه يكي از اين "ديگر راه ها" رو انتخاب مي كنن ممكنه بي فكر نباشن. حتي مقاومت مي كن درمقابل اين فكر كه اين آدم ها در خطر جدي حرام كردن زندگي خودشون هستن. اصلا نياز به اين دارم كه بپذيرم اگه لذت ببري از زندگي، چيزي به عنوان حروم كردن زندگي وجود نداره. مهم زندگي كردنه. اين رو كه مي دونم بايد در اين زمينه ها تلاش كنم و روش بقيه آدم ها رو بپذيرم مديون مسعود، يكي از همكلاسي هاي كلاس روانشناسي ام هستم كه اون موقع داشت تلاش مي كرد بپذيره كه روش سپيده، زنش براي زندگي هم يكي از روشهاي زندگي است. به اينجا كه مي رسم مي ترسم از اينكه من با اين اعتقاد راسخم به روش زندگي اي كه دارم شايد توي اين همه سال روزبه رو مجبور كرده باشم كه همون راه من رو انتخاب كنه و اون رو از پيدا كردن راهي كه مال خودش باشه انداخته باشم.


 

پي نوشت:

اين فكر كه زندگي فقط در صورتي درست است كه همه لحظاتش رو بدوي، شبيه فكر بعضي از دوستان زيباي ما است كه فكر مي كردن راهي در دنيا غير از دكترا گرفتن و استاد دانشگاه شدن وجود نداره. كه البته فعلا اعتقاد ايشان به من هم ثابت شده است.

۱۳۸۸ دی ۲۳, چهارشنبه

حماقت

حماقتمون يكي دو تا نيست. محدود به يك نفر و دو نفر و يك سازمان و دو سازمان هم نيست. به نظرم همه مون احمقيم. رويه هاي اداري مون احمق تر از ما. وقتي هر دانشگاهي براي كارنامه رسمي دادن رويه خودش رو داره كه 180 درجه با يك دانشگاه ديگه فرق مي كنه. وقتي هر كدومشون هم مي گن كار بقيه غيرقانوني است و كاري كه ما مي كنيم درسته. وقتي همه رويه هاي اداري توي يك لوپن. وقتي واسه دانشنامه ليسانس تسويه حساب فوق ليسانست رو مي خوان، واسه تسويه فوق ليسانس اصل دانشنامه ليسانس رو، خوب قبول كنيد كه احمقيم ديگه. هم اين رويه ها احمقن. هم همه ماها كه طي اين سال ها به اين حماقت ها تن در داديم احمقيم. هر كدوممون مشكلاتمون رو يك جوري حل مي كنيم. يكي مهر دانشگاه مي سازه، يكي ديپلمش رو جعل مي كنه، يكي پارتي پيدا مي كنه. هر كس راهش رو پيدا مي كنه ولي حماقت رو مي گذاريم بمونه توي رويه ها كه خوب جا بيفته براي بعدي ها

۱۳۸۸ دی ۲۲, سه‌شنبه

دست و پا زدن

به دور دست ها نگاه مي كنم. به زندگي فردا و پس فردا و سال ديگه و دو سال ديگه خودمون فكر مي كنم. بعد از تصور شدت و حجم كارهايي كه مونده مي ترسم. مي دونم كه كاري كه دارم مي كنم بزرگه است و گام هاي ريز ريز هر روز است كه باعث مي شه يك روزي دورترها به اولين milestone برسم. ولي باز هر روز از ديدن حجمي كه كار كردم و پيشرفت فيزيكي خيلي كمي كه كردم مي ترسم و به دست و پا زدن و متهم كردن خودم و روزبه به تنبلي رو مي آرم.

تست

تست

تست

۱۳۸۸ دی ۱۴, دوشنبه

درخواست كمك

سلام

هيچ كسي رو مي شناسيد كه از دانشگاه تربيت مدرس اپلاي كرده باشه يا در حال اپلاي كردن باشه؟ قضيه فوري و فوتي است. اگه مي شناسيد يا ايميل من رو بهش بديد يا ايميل اون رو به من.

ممنون

parastou@gmail.com

پي نوشت: من اشتباه آدرس ايميلم رو اينجا گذاشته بودم. آدرس فعلي درست است.

۱۳۸۸ دی ۱۲, شنبه

اين روزها سهمم از همه دوستهام، همه كسايي كه تمام اين 29 سال تلاش كردم براي دوست شدن و شكل دادن ولذت بردن از رابطه باهاشون، خلاصه شده توي دكمه هاي سبز و قرمز و نارنجي توي google talk