بیشتر از هجده سال است که می نویسم. چیز ارزش داری نیست. واگویه های ذهن خودم است که بعضی روزها می نویسم تا از جست و خیز در مغزم دست بردارن و بگذارن کار کنم.
آدم کم حوصله ای هستم که همه فعالیت های هیجان انگیز عالم بعد از زمانی برام حوصله سربر می شن. این وب لاگ طولانی ترین کاری است تو زندگی ام کردم. برای این است که اینقدر دوستش دارم.
۱۳۸۸ دی ۱۲, شنبه
اين روزها سهمم از همه دوستهام، همه كسايي كه تمام اين 29 سال تلاش كردم براي دوست شدن و شكل دادن ولذت بردن از رابطه باهاشون، خلاصه شده توي دكمه هاي سبز و قرمز و نارنجي توي google talk
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر