۱۳۹۵ تیر ۱۲, شنبه

دلگرمی

من برای لذت بردن از هر کاری، باید پایه داشته باشم. البته هر کاری غیر از کتاب خوندن. یعنی کتاب خوندن تنها کاری است که حتی اگه کسی دور و برم باشه یا باهام حرف بزنه باید تلاش کنم داد نزنم وقتی تمرکزم رو به هم می زنه. ولی برای همه بقیه کارهای عالم همیشه دوست دارم یک پایه و همراه داشته باشم.
این روزهای پر فشار آخر تز، که همه دوستانت هم آردهاشون رو بیختن و الک هاشون رو آویختن، بی پایه بودن سخت ترین قسمت کار بوده برام. کانادا راحت می تونستم این مشکل رو حل کنم. چه تو کافه کار کنی چه تو کتابخونه، همیشه یک عده دیگه هستن که همونجوری مثل تو، بدبخت وار، به لپ تاب شون ذل زدن و دارن سعی می کنن بنویسن. اینه که احساس تنهایی بدبخت بودن گریبانت رو نمی گیره. ولی این روزهای من اینقدر پیچیده و خسته است که بیشتر وقت رو تو خونه نشستم و اصلا بلند شدن و رفتن و رسیدن به دانشگاه خودش یک پروژه عظیمه. اینه که شدم "مرد تنها شب" که توی تخت در شب های زمستانی تز می نویسه.
این وسط حالا یک هشتگ (#) پیدا کردم تو توییتر* به اسم "خفه شیم و بنویسیم"**. یک گروه آدم آکادمیکن، بیشتر دانشجو، که هر کدوم به یک دلیلی باید یک مقاله ای تزی چیزی بنویسه. آدم های توش از سراسر جهان هستن. واسه همین هر ساعتی از شبانه روز یکی اونجا هست و داره کار می کنه. آخرین نفری که توی گروهه همیشه تایمر نگه می داره. بیست و پنج دقیقه کار می کنن و پنج دقیقه گپ می زنن. اون پنج دقیقه گپ های وسط کار، ساعت چهار نصفه شب زمستونی، تنها اتفاق هیجان انگیز تز نوشتن است. الان یک عده ای در جهان هستن که می دونن من اگه بخش آخر فصل دو رو امشب تموم نکنم نمی خوابم. شده تا خود صبح. یا من می دونم که "نها" باید تا شونزده روز دیگه پیش نویس اول تزش رو بده یا "پائولا" دیروز تزش رو سابمیت کرد و یک عکس هم ازش برای ما فرستاد. "لنیا" تا مرز غش کردن غذا نمی خوره موقع کار و "مونا" وسط کار و توی زمان های استراحت بازی می کنه. "پرستو" هم بدون استثنا توی همه استراحت های وسط کار، اگه روز باشه می ره که یک چایی جدید بریزه. شب که کار می کنه حوصله نداره تو سرما بره تو آشپزخونه چایی بیاره، رادیوی فارسی زبان گوش می کنه.
خلاصه پایه مجازی داشتن هم برای تز بد نیست. بر خلاف تصور عمومی که "رفیق بازی" باعث می شه از کارت عقب بیفتی، برای من فعلا باعث شده بتونم شب ها بیدار بمونم.



*: twitter.com
**: shutup and write

هیچ نظری موجود نیست: