شروع كردم آرشيوم رو از وب لاگ پرشين بلاگ برداشتن. سال به سال و ماه به ماه و روز به روزش رو دارم كپي مي كنم. چون يك روش عاقلانه اي كه بشه همه اش رو يكهويي منتقل كرد پيدا نكردم. از هر ده پونزده تا يكي رو مي خونم و به خودم فكر مي كنم. به خودم و فكر هام و محيطم و دغدغه هاي اون روزهام.
حس هاي متناقضي پيدا مي كنم. بعضي نوشته ها نشون مي دن كه چقدر همون موقع ها هم بزرگ بودم، توي بعضي ها به طرز غيرقابل باوري كوچولو بودم. دغدغه هام با مزه است. لحن نوشتنم بيشتر از الانم شبيه خودم است.
تصميم گرفتم كه همه اش رو پرينت بگيرم و به جاي يكي از رمان هايي كه شب ها مي خونم، از اول تا الان بخونمش. خيلي حس جالبيه. اگه يادداشت، وب لاگ يا خاطراتي از قبلا هاي خودتون داريد به خوندن آرشيوش تشويقتون مي كنم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر