1-دقيقه نود فعلا تموم شده. به حساب چند روز سر از روي فايلهاي كاري بلند نكردن و چند شب خواب با استرس و كم خوابي و زود اومدن سركار و دير خونه رفتن. بدي اش اين است كه كار اين دفعهام يك مستند است كه بايد حداقل چند ماه آينده رو باهاش سر و كله بزنم و نميشه پرتش كرد و انداختش دور. اصولا من وقتهايي كه دقيقه نودي به يك كاري ميرسم بعدش اينقدر دوستش ندارم كه عذاب عليم است اگه بخوام برگردم بهش و حتي يك ويرايش ساده ادبي بكنمش. اما اين بار مجبورم كه هر روز و هر روز باهاش كار كنم.
2- يك كسي ظاهرا در حوالي منطقه خاورميانه پاش رو گذاشته روي فيبر نوري و اوضاع اينترنتمون اين روزها خيلي خراب است. در حدي كه فايلساده چند كيلوبايتي رو هم نميشه دانلود كرد. گفتم گفته باشم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر