بیشتر از هجده سال است که می نویسم. چیز ارزش داری نیست. واگویه های ذهن خودم است که بعضی روزها می نویسم تا از جست و خیز در مغزم دست بردارن و بگذارن کار کنم.
آدم کم حوصله ای هستم که همه فعالیت های هیجان انگیز عالم بعد از زمانی برام حوصله سربر می شن. این وب لاگ طولانی ترین کاری است تو زندگی ام کردم. برای این است که اینقدر دوستش دارم.
۱۳۸۶ بهمن ۱۵, دوشنبه
سيال ذهن
فكر مي‌كنم نوشتن به صورت سيال ذهن فقط به نويسنده حال مي‌ده. اون وقتي بعد از مدتي كه نوشته‌اش رو دوباره مي‌خونم. خواننده شايد اين حال رو نكنه. گفتم شايد به به و چه چه بقيه به خاطر ژست روشنفكري‌شون باشه.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر