کسانی که من رو می شناسن می دونن که من یک تایپیست بالفطره هستم. از وقتی بچه بودم و با مامانم می رفتم سرکارش و می نشستم پای ماشین تحریر و مزخرف تایپ می کردم، انگار که تصمیم گرفته بودم که این کار آدم بزرگ هاست و من دوست دارم این کاره بشم. هنوز هم اگه یکی یک جا یک کاری به من پیشنهاد بده که بیشتر وقتش تایپ کردن و ادیت کردن فایل باشه (شبیه اینها که پایان نامه تایپ می کنن، یا بهتر از اون، تو یک انتشاراتی) و به اندازه یک زندگی معقول براش پول بده حاضرم لقای دکتر-مهندسی رو به عطاش (یا شایدم برعکس) ببخشم.
حالا اینها رو نوشتم که بگم که من یک متخصص ام و به عنوان یک متخصص به شدت این روزها دارم با این مایکروسافت آفیس (Microsoft Office ) نسخه 2013 حال می کنم. چون یک قر و نرمی خاصی توی حرکت کرسر یا همون بیزبیلکی که جای تو رو نشون می ده هست. می گید نه. شروع کنید یک جمله طولانی رو تند تند تایپ کنید. مهم نیست معنی داشته باشه. فقط به کرسر نگاه کنید و از رقصش لذت ببرید. اصلا لامصب اینقدر خوبه انگار کن هلو، انگار کن رنگین کمون.
همین دیگه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر