دغدغه های انتخاباتی یک شهروند شکمو

خوندن این پست لاله درمورد برگر نیوزیلندی، همزمان است با توافق تجاری کشورهای حاشیه اقیانوس آرام (Trans-pacific agreement). همه روز تلویزیون و رادیو درمورد  اینکه با ورود محصولات دامی و کشاورزی استرالیا و نیوزیلند به کانادا، کشاورزان کانادایی ضرر می کنن. در آستانه انتخابات، یک شماره هم اعلام کردن که مردم زنگ بزنن نگرانی یا پیشنهادشون راجع به این توافق رو اعلام کنن. من ولی پشت ذهنم دارم به شیر، مرغ و گوشت بره خوشمزه نیوزیلندی فکر می کنم و تصویر می سازم که همین سوپرمارکت اونور چهارراه که از پشت این پنجره می بینم، محصولات نیوزیلندی داشته باشه و غرق رویا می شم. می خوام زنگ بزنم به اون شماره بگم حالا بیست هزار تا کشاورز کانادایی رو از کار بیکار کردید، حداقل یک بند تواون قرارداد بگذارید برای ورود صبحانه و برانچ های فوق العاده نیوزیلندی. دو جا هم پخش بشه کافیه. یکی کینگستون، یکی برلینگتون. 

تز جرا نمی نویسم؟ شما به برانچ فکر کنید و نون یخ زده از توی فریزر دراومده سق بزنید می تونید تز بنویسید؟