ديگه پذيرفتم كه رژيم گرفتن يك بخش جداناپذير از زندگي آدم هاي چاق است. مي دونم كه راه حل چاقي از جنسي كه من دارم رژيم گاه و بيگاه نيست و ورزش مي طلبه و تغيير سبك زندگي. تئوري اينها رو حفظم. اما كم كم اين رو هم پذيرفتم كه من از جنس آدم هاي منظمي نيستم كه بتونم يك برنامه رو درست و حسابي و بلند مدت اجرا كنم. واسه همين با رژيم هاي گاه و بيگاه كنار اومدم. هدف هم اين است كه از ايني كه هستم چاق تر نشم.
حالا وسط يكي از اين رژيم ها، اون هم روزي كه براي اولين بار از شروع رژيم واقعا گشنه اي، بري و بگردي و از اين همه سايت و وب لاگ و نوشته برسي به اين پست نون خامه اي خداييش غصه داره ديگه. نداره؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر