بیشتر از هجده سال است که می نویسم. چیز ارزش داری نیست. واگویه های ذهن خودم است که بعضی روزها می نویسم تا از جست و خیز در مغزم دست بردارن و بگذارن کار کنم.
آدم کم حوصله ای هستم که همه فعالیت های هیجان انگیز عالم بعد از زمانی برام حوصله سربر می شن. این وب لاگ طولانی ترین کاری است تو زندگی ام کردم. برای این است که اینقدر دوستش دارم.
۱۳۹۲ اردیبهشت ۲۹, یکشنبه
مزایا و معایب
سوپ های خوشمره با اینکه روح رو به زندگی آدم بر می گردونن، یک مشکلی هم دارن. اینکه اینقدر آدم رو نگاه می کنن تا آدم تمومشون کنه. ناهار سوپ می خورم یا شام نداریم. هر یک ساعت یک بار سوپ می خورم تا تمام شود داریم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر