۱۳۹۲ آذر ۱۹, سه‌شنبه

یادداشت های سفر دور دنیا

روز اول- نه دسامبر به وقت نیوزیلند

چرا این بنده خداهایی که بلندگو رو تو فرودگاه ها دادن دستشون اینقدر بلند حرف می زنن؟ خواب آدم رو پاره می کنن. 
فرودگاه سیدنی: در حال تلاش برای نخوابیدن بین دو پروازپ


روز دوم: ده دسامبر به وقت دوبی
  • اینترنت فرودگاه دوبی وقتی سایت فرودگاه رو باز می کنی که وضعیت پروازها رو ببینی، قطع می شه. 
  • گذاشتن خانواده ات یک جا و رفتن، چه برای همیشه، چه برای سفر، دردناکترین کار دنیاست. خانواده رو هم بگیر کسانی که قلبت واسشون می تپه. که خوبی و بدی، شادی و غم، استرس و آرامششون رو حس می کنی. 
  • پنج ساعت تو فرودگاه منتظر نشستم تا پروازم مامان بابام برسه. فکر نمی کردم تا سه چهار سال دیگه بتونم ببینمشون. با اینکه فقط برای سه روز می بینمشون، ولی سرشارم از شادی و هیجان. 
  • سوال: آدم هایی که تنها سفر می کنن اگه بخوان تو فرودگاه برن دستشویی، بار و بنه شون رو چه می کنن؟ واقعا برام سواله.  

هیچ نظری موجود نیست: