بیشتر از هجده سال است که می نویسم. چیز ارزش داری نیست. واگویه های ذهن خودم است که بعضی روزها می نویسم تا از جست و خیز در مغزم دست بردارن و بگذارن کار کنم.
آدم کم حوصله ای هستم که همه فعالیت های هیجان انگیز عالم بعد از زمانی برام حوصله سربر می شن. این وب لاگ طولانی ترین کاری است تو زندگی ام کردم. برای این است که اینقدر دوستش دارم.
۱۳۸۷ مهر ۱۵, دوشنبه
تمام روز فكر مي كنم به اينكه چي مي خوام بنويسم اينجا. مي آم اينجا رو باز مي كنم. يك دور مي زنم. دلم رو مي زنه. مي بندمش و مي رم دنبال كارم. البته اين كار هر روزم است ها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر