۱۳۸۸ اردیبهشت ۱۲, شنبه

شنبه ناراضي

مثل همه شنبه هاي ديگه از خواب بيدار شدن و فكر كردن به كارهاي طول هفته و بيرون اومدن از امنيت خونه نكبت است. اما بر خلاف بقيه شنبه ها كم انرژي نيستم. نه اينكه خواب نباشم ها. خلاصه هنوز ساعت 11 صبح است و من هيچ وقت تضميني ندادم كه زودتر از 12 ظهر مغزم از خواب بيدار شه. اما خوب و پر انرژي هستم. شايد به اين خاطر كه صبح روزبه بيدار شد و بعد از يك كم رژه رفتن در طول و عرض خونه اعلام كرد كه به يك contribution‌ از پايان نامه اش رسيده، يا شايد هم به اين خاطر كه اومدم يك e mail بزنم به استاد راهنمام كه بگم دارم چه كارهايي مي كنم كه فكر نكنه ول كردم رفتم دنبال كار خودم، بعد شماره فعاليت هام از 13-14 تا بيشتر شد. اينقدر كه فكر كردم خيلي آبرومندانه است اگه الان پاشم برم پيشش. احساس خوبي از خودم كردم.

خلاصه امروز از اون شنبه هااست كه ناراضي نيست.

هیچ نظری موجود نیست: